Lobba.

Á föstudaginn fékk Dögun sérdeilis góða gjöf. Dísa Hörpumamma kom færandi hendi með drauma lopapeysuna. Dögun er alsæl með gripinn og finnst hún voðalega fullorðin þegar hún er komin í peysuna. Hún var orðinn hálf abbó yfir peysunni sem mamman rembist við að prjóna á Sillemú, og var því eitt sólskinsbros þegar ég sagði henni að Dísa hefið prjónað þessa peysu sérstaklega handa henni. Það kom smá hik og svo sagði sú stutta: "Hún Dísa er svo góð!"

Takk fyrir peysuna Dísa!

Mamma, pabbi og Númi komu svo í mat í gær á meðan Óðinn stakk af á gæsaveiðar með bræðrum sínum. Á meðan var tilraunaeldamennskan í fyrirhúmi og ég held að hún hafi tekist ágætlega til, alla vega kvartaði enginn.

• Fetaosta, Höfðingja og basilikumfyllt kjúkklingabringa vafin í bacon með salti og pipar
  
• kartöflusalat með avocado, döðlum, furuhnetum, ólífum, limesafa, sýrópi, basilikum, maldonsalti og rósmarín
• Rucolasalat með vínberjum, rifsbejum og sólberjum úr garðinum
• Hvítlauks-ólífuolíudressing með karrý, sinnepi, salti og sítrónusafa

Að vísu vantaði rauðvínið með, en það fannst ein flaska af Bluch í ísskápnum sem fékk að fljóta ofan í þá sem höfðu aldur til og voru ekki bumbufylltir með barni. Hver segir svo að yfirkokkurinn á heimilinu þurfi alltaf að vera á staðnum til að elda? ;o)