Mætt á svæðið.

Nýja tölvan er mætt á svæðið, geislandi af fegurð og góðu viðmóti.

Hún hefur hlotið nafnið Bóthildur Grámann þar sem hún kemur í stað Henriettu Guggenheim von Gorm heitinnar.

Bóthildur er kærkomin viðbót í heimilið og mun auðvelda tölvufíkn okkar til muna. Velkomin kæra vina!

Glugga-steik

Þessi sól á glugganum mínum í vinnunni er ekki klárlega ekki til góðs. Mig dreymir um að komast út í blíðuna og spóka mig í sólinni undir berum himni. Eiga íslendingar ekki rétt á fríi loksins þegar kemur gott veður á Klakanum??? Alla vega austfirðingar, þetta gerist ekki svo oft hér á bæ.

Ammli, ammli....

Vegna tölvuhallæris hef ég ekki komist í að setja inn afmæliskveðjur um helgina.

En sem sagt:

22. maí átti Nökkvi frændi 23 ára afmæli

23. maí varð Sessa vinkona 25 ára.

24. maí komst Guggi bróðir á fertugsaldurinn er hann fyllti heila 3 tugi.

25. maí átti Guðjón afi afmæli, en hann varð nú bara 71 árs.

Ég óska öllum þessum afmælisbörnum til hamingju með afmælin!

Á laugardaginn tókst fóstursyninum að útskrifast með stæl úr ME og var að sjálfsögðu boðið í veislu að því tilefni.

TIL HAMINGJU DAGUR!

Á miðvikudaginn komandi, 28. maí, á svo besti frændinn hann Óðinn Skúli afmæli, og mun drengurinn ná hinum merka 6 ára aldri með öllu sem því fylgir. Dögun bíður spennt eftir því afmæli.

Binni bróðir hans mun svo verða árinu eldri þann 30. maí.

Prinsessan Dögun

Númi bróðir saumaði þennan frábæra kjól á frænku sína í handavinnu um daginn. Dögun var voða glöð og ánægð í kjólnum, enda ekki á hverjum degi sem að maður fær sérhannaðan og sérsaumaðan prinsessukjól.

Takk fyrir Númi minn!

3 sniðugir hlutir:

Þessi vagga/rúm er algjör snilld, ég rakst á link á þetta rúm á Obbosí. Rúmið heitir Culla Belly og er hannað af Manuela Busetti og Andrea Garuti. Ótrúlega flott hönnun sem myndi sóma sér vel undir hvaða kríli sem er:

Magapoki sem hengja má á vegg þegar manni er mál. Nú þarf ekki að leggja börnin á skítugt gólf á almenningsalernum eða böglast með þau í fanginu þegar þú pissar:

Ryksuga sem er líka leikfang. Krakkarnir geta setið í á meðan foreldrarnir ryksuga þegar þau eru lítil. Þegar þau stækka geta þau ryksugað sjálf með því að fara í bílferðir um gólfið í íbúðinni:

Góð ferð að baki!

Það var svo gott að komast aðeins suður. Eftir hörmungar-veður á miðvikudeginum með 30 cm. snjó yfir öllu stungum við af í sólina í Reykjavík.

Tengdó náðu í okkur á völlinn og skutluðust með okkur upp á Grettisgötu þar sem heil íbúð beið okkar. Draslinu var hent inn og haldið beint upp á Skólavörðustíg að kikka á Bleggeddu og nýja bróðurinn (og foreldrana líka svo sem). Þar krúsuðum við fram á kvöld (með 20 mínútna shopping ferð inn á milli) og borðuðum dýrindis lax í góðri sósu með sítrónugrasi ásamt góðu víni.

Svo skunduðum við niður á Grettisgötu eftir smá stopp í kjörbúðinni á horninu til að eiga mjólk í kaffið og brauð í morgunmat (þess má geta að þetta litla sem ég keypti kostaði mig jafn mikið og hefði ég boðið Óðni og Dögun út að borða á Vegamótum morguninn eftir..... merkilegt hvað maður lætur plata sig, svo kvartar maður yfir Samkaupum á Egilsstöðum!).

Daginn eftir kúrðum við til 09:00 (Dögun vaknaði síðust af öllum, alla morgna) og dúlluðumst heima fram undir hádegi en fórum þá í göngutúr niður Laugaveginn og enduðum einmitt á Vegamótum í hádegisverði. Mæli með matnum þar, fínn matur og góðu verði. Við sátum úti í sólinni allan tímann og nutum þess að hafa komist burt úr snjóhríðinni fyrir austan. Þetta var allt voðalega yndislegt og gott, eða allt þar til 3 risa geitunar fóru að trylla lýðinn á staðnum. Einn flaug ítrekað í andlitið á mér en flutti sig svo á næsta borð, þar tókst nokkrum ungum mömmum, með mikilli hetjudáð, að fanga kvikindið í glas. Móðureðlið hjá þeim greinilega í lagi og þær vörðu börn sín með miklum sóma. Ég hins vegar var að því komin að hlaupa í burtu og skilja Dögun eina eftir hjá flugu-kvikindinu. En þegar Dögun gargaði upp yfir sig af skelfingu við flugu nr. 2 sem var komin á staðinn áttaði ég mig á að ég ætti kannski að kippa henni með mér líka. Sem við gerðum, enda búin að borða. Þegar við biðum eftir Óðni (sem fór að borga) í hæfilegri fjarlægð frá borðunum, sáum við hvar þriðja flugan var farin að pirra fólk.

Dögun að borða Vegamótapizzu í sólinni.

Eftir þetta fór Óðinn í e-ð bíla mission fyrir Dagrúnu en við Dögun fórum til Ísoldar frænku til að líta á bræðurna Bjart besta skinn og Sponna spíturass. Bjartur var lítið breyttur frá því síðast, alltaf jafn mikill Emil í Kattholti með sín bláu augu og skemmtilegu lífsgleði. Sponni spíturass stóðst líka fyllilega væntingar og meira en það. Mikið sem hann var (og er) mjúkur og fallegur strákur.

Sponni spíturass sem fær bráðum nafn.

Svo fór Bjartastur með ömmu sinni í kröfugöngu á meðan Sponni, Ísold, Dögun og ég fórum og náðum í Eygló út á Nes því svo var ferðinni heitið á Álftanesið að heimsækja forseta voran.....eða ekki. Við slepptum því í þetta skiptið og litum í staðinn í heimsókn til the JJ's og tvíburasystranna Arneyjar og Védísar. Ekki urðum við heldur fyrir vonbrigðum með þær systur, algjörar sponsur. Hanna Bára og Helgi komu líka um leið í heimsókn og það var mikið dáðst að krílum, nýja húsinu og veitingunum!

Arney, Sponni og Védís, vantaði bara Úlfinn góða
Dögun komin í hópinn

Svo var brunað í bæinn og kallinn sóttur áður en haldið var út á Seltjarnarnes í nýja FLOTTA húsið þeirra Svölu og Árna. Þar var svo dýrindis matur, indverskur kjúkklingaréttur með naanbrauðum og nóg af drykkjarföngum með. Dögun og Bjartur fengu svo auðvitað súkkulaðiís hjá ömmu súkkó en hinir þessa dýrindis jarðarberja tertu og kaffi. Við fórum södd og sæl heim eftir mikinn heimsóknardag.
Föstudagur rann upp með góðu veðri. Tengdó komu og pössuðu Dögun kl. 08:30 meðan við foreldrarnir sinntum nokkrum erindum í sitthvoru lagi. Svo kom Sessa alla leið frá Kjalarnesi að kíkja á okkur með litla Friðjón Inga sjarmatröll. Við borðuðum bakaríis bakkelsi heima og fórum svo í göngutúr á laugarveginum með krílið og Dögun. Takk fyrir að nenna að keyra til okkar Sessa!!!
Óðinn og Tengdó komu heim um hádegi og við fórum í eina Kringluferð, þar sem verslað var töluvert. Þar á meðal voðalega fínan Kartell lampa (Bourgie Table Lamp) sem er ammlisgjöf frá Ma og Pa. Þau verða kysst og knúsuð fyrir gripinn þegar hann skilar sér í póstinum á morgun eða hinn.
Dögun var til fyrirmyndar og eins og ljós í Kringlunni og bað ekki um neitt og naut þess bara að sitja í kerrunni og horfa á allt.

Úr Kringlu fórum við að kíkja á nýja húsið hennar Helgu Jónu, þar fann Dögun margt skemmtilegt dót síðan Þorvaldur Davíð var lítill og undi vel við að skoða það. Auk þess tók hún nokkur hopp á risa trampólíni í garðinum - þvílík gleði!

Svo keyrði Helga okkur til Tengdó í dýrindis lambarlæri. Við fórum frekar snemma heim miðað við að vera í Rvk. á föstudagskvöldi....... en svona er þetta. Við horfðum bara á DVD á Grettisgötunni í staðinn.
Þarna fréttum við líka að Olla og Ingólfur væru búin að eignast stóran og fínan strák á Norðfirði og óskum við þeim, Degi, Dagrúnu, Arnari og Atla innilega til hamingju með drenginn/litla bróður!

Laugardagurinn var rólegur. Áttum eins von á að hitta Snærúnu frænku og Co. en þau þurftu að komast í sumarbústaðinn sinn og því hittum við þau bara í næstu ferð.
Við fórum út í göngutúr undir hádegi að reyna að finna bleika hlaupaskó á Dögun sem átti þá ósk síðan áður en lagt var í ferðina suður. En engar íþróttabúðir voru opnar svo við löbbuðum niður að Caffé Paris og hittum þar kunningja og fengum okkur kaffi og hádegismat. Þaðan gerðum við svo aftur ítarlega leit að góðum skóm á dömuna en án árangurs. Það var ekki fyrr en við komum í Hnokka og Hnátur á Skólavörðustígnum að við fundum fallega bleika leðurskó (ekki beint hlaupaskó...hmmmm....) en Dögun var alsæl og kallar skóna "hlaupaskó" þrátt fyrir að þeir séu nú meira spariskór en hlaupaskór. Móðirin var alla vega hamingjusöm að Solla stirða náði ekki yfirráðum í skóvali að þessu sinni...... en það verður ekki langt að bíða hugsa ég.

Dögun og Bergþóra Edda að leika sér, Dögun í bleiku hlaupaskónum!

Árni Daníel og Stína

Fjölskyldan á Skólavörðustígnum

Kl. 14:00 fórum við í nefningu hjá Lillemann Grétarssyni sem hlaut nafnið: Árni Daníel. Það passar afskaplega vel við hann, enda hið fallegasta nafn. Hjá Stínu og Grétari borðuðum við nefningar-veitingar og fengum svo bílinn lánaðan út á flugvöll og skelltum okkur austur eftir góða daga í Borginni góðu.

Ferðin í hnotskurn var sem sagt: Matur, börn, matur, börn, matur, verslun, matur, börn og matur! Ekki slæmt!