Hversdagsleikinn tekinn við aftur.

Ég er ekki frá því að þrátt fyrir króníska þreytu eftir jólahaldið hafi bara verið notalegt að koma í vinnuna aftur í morgun. Tölvupósturinn hefur hrannast upp yfir hátíðarnar og ég er enn að reyna að komast í gegnum bunkann.

Framundan er "Spilakvöldið mikla" sem var orðin árleg venja hjá okkur Gyðu, Lindu, Gugga, Einari, Evu og Elsu Guðnýju. Eftir því sem árin liðu bættust svo makar og yngri systkini með í hópinn að ógleymdri ástkærri Erlu Dóru. Á spilakvöldum er malti, appelsíni og smákökum troðið í sig í óhófi á milli þess sem spilin taka hvert við af öðru. Bæði í fyrra og árið þar á undan unnum við Eva með mikilli forystu í Partý og Co..........spurning hvort við höldum titlinum þriðja árið í röð eða hvort Patrý-spilið detti út fyri nýja "Leir-spilið". Ég get alla vega lofað ykkur að ég skít-tapa alltaf í Trivial Pursuit..........nema gömlu ljósbláu útgáfunni síðan 87 eða eitthvað. Þar var ég orðin ansi góð í spurningunum enda svörin yfirleitt Juran Juran, Sylverster Stalone eða Ásgeir Sigurvinsson. En þetta kemur allt í ljós í kvöld.